Ulubione projekty
Twoja lista jest pusta
Dodano projekt
Usunięto projekt
Okładziny elewacyjne
Wykończeniem powierzchni ścian zewnętrznych tyleż efektownym co stosunkowo łatwym do wykonania jest zastosowanie okładzin elewacyjnych. Stosuje się je bądź na całość ścian bądź też tylko na cokoły. Można również za ich pomocą wykonać jedynie obramowanie drzwi lub okien albo zastosować je w innej jeszcze funkcji dekoracyjnej.
Ceramiczne cegły elewacyjne
Znanym i stosowanym w budownictwie od tysięcy lat materiałem jest ceramika. Zalety właściwe ceramice tradycyjnej dotyczą również cegieł elewacyjnych. Są one odporne na niekorzystne działanie czynników mechanicznych chemicznych i atmosferycznych oraz pleśni. Są niepalne trudno nasiąkliwe odporne na zabrudzenia. Elewacja wykonana z cegieł posiada wszelkie walory estetyczne wygląda szlachetnie jest trwała i nie wymaga konserwacji. Cechy te równoważą dość wysoką cenę jaka wiąże się z decyzją o ich użyciu do wykończenia elewacji.
Ponieważ cegły elewacyjne stosuje się na ściany warstwowe pełnią one jednocześnie funkcję ściany zewnętrznej i dodatkowo zwiększają termoizolacyjność ścian. Aby ściana zachowywała izolacyjność cieplną stosuje się styropian lub wełnę mineralną. W przypadku zastosowania styropianu ściana z cegieł elewacyjnych może przylegać bezpośrednio do niego. Przy zastosowaniu jako izolacji wełny mineralnej zaleca się zachować pomiędzy obiema warstwami tzw. pustkę powietrzną która stanowić będzie wentylację. Zostawia się wówczas u góry i u dołu ściany elewacyjnej niewypełnione spoiny przez które ściana jest wentylowana.
Cegły elewacyjne dostępne są w kolorach: czerwonym brązowym piaskowym białym i innych otrzymywanych przez barwienie widocznych powierzchni cegły. Ze względu na skład klinkieru w różnych partiach materiału mogą występować różnice kolorystyczne dlatego w czasie murowania warto mieszać cegły z różnych palet. Powierzchnia cegieł może być tradycyjna szkliwiona lub matowa gładka ryflowana lub piaskowana.
Do wykonywania naroży gzymsów lub skomplikowanych detali architektonicznych używa się specjalnie produkowanych kształtek których właściwości nie odbiegają od parametrów posiadanych przez cegły. Do okładania gotowych ścian budynków wykorzystywane są płytki elewacyjne. Płytki takie powinny charakteryzować się odpornością na działanie czynników atmosferycznych i małą nasiąkliwością; powinny też być trwałe i elastyczne. Istnieją płytki klinkierowe gresowe kamienne oraz syntetyczne podobne do klinkieru. Grubość płytek mieści się w przedziale od 8 do 17 mm. Za sprawą ich niewielkich rozmiarów ułożenie z nich elewacji jest czynnością pracochłonną. Łatwo dają utrzymać się w czystości dzięki oferowanym przez producentów środkom.
Suche elewacje
Elewacje z desek drewnianych lub gontów choć należą do najstarszych znanych metod ochrony ścian zewnętrznych dziś nie cieszą się już dużą popularnością wśród inwestorów ze względu na ich wysoką cenę a także większą dostępność i trwałość innych systemów. Elewacje tego typu - zwane również oblicówkami drewnianymi - zwykle stosowane są w charakterze wierzchniej warstwy ocieplenia ścian do wykańczania małych budynków rekreacyjnych w budownictwie jednorodzinnym murowanym można je natomiast spotkać tylko na fragmentach elewacji - np. w szczytach poddasza lukarnach loggiach czy podbitkach.
Okładziny zewnętrzne wykonywane są też z płyt z kamienia naturalnego oraz sztucznego. Płyty elewacyjne oferowane są w różnorodnych kształtach i grubościach dostosowanych do wytrzymałości podłoża i materiału oraz sposobu mocowania. W przypadku kamienia naturalnego najczęściej wykorzystywany jest piaskowiec niektóre odmiany wapieni granit i sjenit. Parametry tego materiału różnią się od siebie w zależności od rodzaju i pochodzenia kamienia oraz sposobu obróbki jego powierzchni. Najbardziej odporne są skały magmowe (granit i sjenit) najmniej szczególnie na działanie czynników chemicznych wapienie.
Tekst i zdjęcia pochodzą z poradnika "Jak budować"