Materiały izolacyjne

Styropian

Styropian - zwany inaczej polistyrenem ekspandowanym - powstaje przez spienienie granulek polistyrenu które pod wpływem wysokiej temperatury i ciśnienia łączą się ze sobą zwiększając jednocześnie wielokrotnie swoją objętość. 98% objętości styropianu zajmuje powietrze zamknięte w drobnych porach. Materiał ten jest sztywny odporny na korozję biologiczną na oddziaływanie wilgoci (nasiąkliwość poniżej 2%); ma małą paroprzepuszczalność.

W Polsce produkowana jest wyłącznie odmiana samogasnąca (oznaczenie FS) co oznacza że w kontakcie z ogniem pali się ale nie podtrzymuje płomienia - po chwili gaśnie. Nie powinien być stosowany w miejscach gdzie temperatura przekracza 80°C. Nie jest odporny na działanie promieni UV - pod wpływem długotrwałego bezpośredniego działania słońca żółknie i kruszy się. Do przyklejenia styropianu nie wolno używać lepików smołowych lepików na zimno i innych klejów zawierających rozpuszczalniki organiczne - styropian nie jest odporny na ich działanie.

Polistyren ekstrudowany

Do ocieplania cokołów budynków stropodachów odwróconych ścian fundamentowych oraz piwnic można stosować polistyren ekstrudowany. Jest to materiał podobny do styropianu jednak w procesie jego produkcji następuje spienianie a następnie wyciskanie (ekstrudowanie) polistyrenu z dodatkiem środka pianotwórczego. W wyniku tego procesu powstaje materiał o zamkniętych komórkach i ciągłej warstwie powierzchniowej. Dlatego też takie płyty przy zachowanej termoizolacyjności są nienasiąkliwe i posiadają podwyższoną wytrzymałość na ściskanie.

Ze względu na swoją wytrzymałość i twardość najczęściej stosuje się je w miejscach które są narażone na większe obciążenia. Natomiast ich niewielka nasiąkliwość powoduje że znakomicie nadają się do ocieplania ścian fundamentowych czy piwnicznych oraz w pomieszczeniach z założenia wilgotnych. Zarówno twardość jak i nienasiąkliwość sprawiają że jest to praktycznie jedyny materiał do izolacji odwróconego dachu płaskiego.

Podobnie jak styropian polistyren ekstrudowany nie powinien być stosowany z substancjami zawierającymi rozpuszczalniki w rodzaju smoły węglowej czy lepików na zimno.

Wełna (szklana i mineralna)

Wełny budowlane (zarówno szklane jak i mineralne) ze względu na swoją strukturę mają znakomite właściwości termoizolacyjne. Oprócz tego cechują je: znakomita izolacyjność akustyczna całkowita niepalność dobra paroprzepuszczalność.

Najczęściej spotykanymi elementami produkowanymi z tych materiałów są: płyty maty oraz granulat (luźne strzępki wełny odpowiednio impregnowane w celu zabezpieczenia ich przed zawilgoceniem używane do izolowania miejsc trudno dostępnych).

Wełna szklana. Produkowana jest ze szkła sodowo-wapnowego które w czasie produkcji przybiera postać cienkich elastycznych włókien. Dzięki temu wyroby z wełny szklanej cechują się dużą sprężystością - dokładnie wypełniają izolowane powierzchnie.

Wełna mineralna. Podstawowym surowcem do jej produkcji jest bazalt topiony w temperaturze ponad 1400°C. W tym procesie powstają włókna które łączone są za pomocą lepiszcza bitumicznego. Wełna jest następnie prasowana formowana i przycinana - powstają wyroby o różnych gęstościach i kształtach. W procesie produkcji z 1 m3 bazaltu otrzymuje się około 60 m3 wełny.

Keramzyt

Keramzyt wytwarza się przez wypalanie w temp. 1200°C specjalnej gliny ilastej. Rozdrobnione granulki gliny w procesie wypału kilkakrotnie zwiększają swoją objętość pokrywając się twardą ceramiczną powłoką. Dzięki temu keramzyt ma niski ciężar nasypowy (250-300 kg/m3) wysoką wytrzymałość i bardzo dobre parametry izolacyjne (= 0 08 W/m2K). Wysoka temperatura wypału powoduje że jest to materiał niepalny odporny na działanie grzybów pleśni i gryzoni. Najlepszy keramzyt izolacyjny to keramzyt frakcji 10-20 mm.

Ze względu na to że keramzyt jest materiałem sypkim nie nadaje się do izolowania przegród pionowych. Jest natomiast znakomity do izolacji posadzek na gruncie stropów stropodachów czy izolacji ścian piwnicznych (w tym wypadku funkcjonuje on również jako warstwa drenażowa).

Materiały nietypowe

Płyty pilśniowe powstają ze sprasowanych włókien drewna z drzew iglastych czasem wiązanych magnezytem. Jeśli ich struktura jest porowata i mają niedużą gęstość ich właściwości termoizolacyjne są bardzo dobre - stosuje się je do ścian stropów i dachów. W miejscach narażonych na działanie wilgoci poleca się płyty nasycone środkami hydrofobowymi lub bitumowane których nasiąkliwość jest znacznie mniejsza niż zwykłych płyt. Płyty pilśniowe również bardzo dobrze izolują akustycznie zwłaszcza przy zastosowaniu kilku warstw.

Bardzo często płyty pilśniowe układa się w warstwach w których łączy się płyty o różnych właściwościach - np. płytę porowatą zapewniającą termoizolację i płytę twardą która chroni przed uszkodzeniami warstwę izolacyjną. Takie układanie nie zmniejsza możliwości dyfuzyjnych czyli zapewnia dobre oddychanie ściany i izolacji.

Pianka poliuretanowa służy do tworzenia izolacji natryskowej zwłaszcza na dachach i stropach. Pianka znakomicie wyrównuje i wypełnia izolowane powierzchnie - można ją nanosić na beton papę blachę i drewno. Jest to izolacja bardzo lekka i całkowicie odporna na wodę. Pianką można pokrywać również ściany zewnętrzne (np. przed wykonaniem wykończenia elewacyjnego z sidingu). Pianki nie można nakładać samodzielnie i trzeba do tego zatrudnić fachową ekipę.

Płyty poliuretanowe są nienasiąkliwe sztywne i odporne na zginanie. Nadają się znakomicie do izolowania dachów płaskich (również odwróconych) pochyłych poddaszy tarasów ścian fundamentowych oraz podłóg.

Korek jako materiał izolacyjny jest bardzo mało popularny prawdopodobnie ze względu na dość wysoką cenę. Ma on jednak bardzo dobre właściwości termoizolacyjne przy jednoczesnej odporności na wilgoć pleśń i gryzonie. Płyty korkowe można obrabiać i montować samodzielnie natomiast granulat jest układany przez wyspecjalizowane firmy ponieważ wymaga to odpowiedniego sprzętu. Korek jest dostępny zarówno jako samodzielny materiał izolacyjny jak i jako element systemu dociepleń wraz z tynkiem zaprawą klejową siatką zbrojącą i kołkami.

Ekofiber to luźne włókna celulozowe uzyskiwane w czasie przetwarzania makulatury. Jest to materiał trudnopalny i nierozprzestrzeniający ognia (w kontakcie z ogniem nie płonie lecz zwęgla się nie wydzielając przy tym substancji toksycznych) przed wpływem wilgoci chroniony przez odpowiedni impregnat. Znakomicie nadaje się do izolacji przestrzeni trudnodostępnych gdzie wdmuchuje się je na sucho lub po zwilżeniu wodą za pomocą specjalnych urządzeń. Ekofiber jest także używany jako izolacja akustyczna w konstrukcjach szkieletowych - wdmuchuje się go wówczas do wnętrza ściany.

Perlit ekspandowany jest granulatem lawy wulkanicznej - dzięki temu (podobnie jak wełna mineralna powstająca ze skał bazaltowych) ma wiele zalet: jest niepalny obojętny chemicznie odporny na działanie mrozu wilgoci i czynników biologicznych charakteryzuje się przy tym bardzo dobrymi parametrami termoizolacyjnymi. Te cechy oraz stosunkowo niska cena powodują że dość często używany jest w budownictwie - zarówno jako granulat jak i w bloczkach perlitobetonu. Na bazie perlitu wyrabia się także tynki i zaprawy ciepłochronne.

Powyższy tekst pochodzi z poradnika "Jak budować".