Kompleksowy System Budowy H+H – rozwiązanie dla każdego

System Budowy H+H tworzą dwie linie produktów – beton komórkowy oraz silikaty, uzupełnione o systemową zaprawę cienkowarstwową w wersjach: letniej oraz zimowej. Zarówno elementy z betonu komórkowego jak i bloczki silikatowe należą do białych elementów murowych, których skład surowcowy jest dość zbliżony. Silikaty tworzą: wapno, piasek oraz woda. Beton komórkowy również zawiera te trzy surowce ale są one dodatkowo wzbogacone o cement, gips oraz środek porotwórczy. To właśnie te niewielkie różnice w surowcach oraz odmienny proces produkcyjny powodują, że finalnie otrzymywane produkty znacząco różnią się między sobą.

H+H Beton komórkowy 

Charakterystyczną cechą autoklawizowanego betonu komórkowego jest jego porowata struktura wewnętrzna. Taka specyficzna struktura powstaje za sprawą dodania środka porotwórczego (w postaci proszku lub pasty aluminiowej), który odpowiada za zachodzenie reakcji chemicznej w masie zarobowej na tak zwanym etapie wyrastania. W jej wyniku masa zwiększa swoją objętość poprzez pojawienie się pęcherzyków wypełnionych uwięzionym powietrzem. Po utwardzeniu w procesie autoklawizacji zachodzącego w wysokiej temperaturze i pod wysokim ciśnieniem powstaje materiał o charakterystycznej strukturze. Powietrze zamknięte w wewnętrznych porach pełni rolę bardzo dobrego izolatora i to właśnie dzięki niemu beton komórkowy uzyskuje jedną ze swoich największych zalet – wysoką izolacyjność termiczną. 

Właściwości betonu komórkowego przede wszystkim definiuje gęstość materiału. W Systemie Budowy H+H znajdują się odmiany 300 – 700 kg/m³. Analizując parametry techniczne tego materiału budowlanego można zauważyć swoistą relację pomiędzy jego izolacyjnością termiczną a wytrzymałością na ściskanie. Odmiany najlżejsze są najcieplejsze (charakteryzują się najniższymi wartościami współczynników przewodzenia ciepła) ale jednocześnie ich wytrzymałość na ściskanie jest najniższa, natomiast wraz ze wzrostem gęstości ta relacja zaczyna się zmieniać – rośnie współczynnik przenikania ciepła i rośnie również wytrzymałość na ściskanie. Należy jednak podkreślić, że nawet w przypadku najlżejszych elementów (w klasach gęstości 300, 350) wytrzymałość na ściskanie jest optymalna i pozwala na wznoszenie wytrzymałych i solidnych obiektów.

H+H Beton komórkowy to bogata grupa produktowa. Znajdują się w niej „klasyczne” bloczki o szerokościach 120 ÷ 480 mm, płytki o szerokościach 50 ÷ 100 mm, nadproża zbrojone oraz niezbrojone, kształtki U służące jako szalunek tracony, a także produkty do „zadań specjalnych”, do których należą: bloczki H+H TERMO i SUPERTERMO (umożliwiające wznoszenie najcieplejszych przegród zewnętrznych nawet bez dodatkowej warstwy izolacji termicznej) oraz H+H Panel TEMPO (panel do ścian działowych, o powiększonych wymiarach pozwalający na jeszcze szybsze prowadzenie prac murarskich).

Elementy z betonu komórkowego można wykorzystywać do wznoszenia wszystkich ścian w budynku – ścian nośnych zewnętrznych oraz wewnętrznych, ścian działowych czy też ścian piwnic (odmiany wyższych gęstości, z wypełnieniem spoiny pionowej). Dodatkowo wykorzystując nadproża z betonu komórkowego można otrzymać jednorodną termicznie ścianę.

Materiał ma szerokie, uniwersalne zastosowanie, należy do klasy reakcji na ogień A1 (obejmującej elementy całkowicie niepalne), a zgodnie z klasyfikacją ogniową przegród już ściany o szerokości 175 mm zapewniają najwyższy poziom ochrony REI 240.

H+H Silikaty

W odróżnieniu od betonu komórkowego elementy silikatowe, określane zamiennie wapienno-piaskowymi, mają zwartą strukturę wewnętrzną. W tym przypadku ona również jest wynikiem konkretnych etapów procesu produkcyjnego. Dla silikatów znaczącymi etapami są poddanie materiału działaniu pras oraz późniejsza autoklawizacja. To w ten sposób bloczki uzyskują swoją twardość i bardzo wysoką wytrzymałość. Wysoka wytrzymałość na ściskanie (najwyższa spośród wszystkich materiałów przeznaczonych do wznoszenia ścian murowych) jest jedną z cech charakterystycznych materiału i jednocześnie jednym z powodów chętnego wykorzystywania silikatów w inwestycjach wielorodzinnych.

Bloczki i cegły silikatowe to elementy przeznaczone do wznoszenia masywnych przegród. Ich wysoka klasa gęstości (1,4 ÷ 2,2) powoduje, że powstające z silikatów przegrody są ciężkie i bardzo trudno jest je wprawić w drgania, co oznacza, że wyróżniają się bardzo dobrą izolacyjnością akustyczną. Wysoka izolacyjność akustyczna powoduje, że przegrody silikatowe stają się skuteczną barierą przed przedostawaniem się niechcianych dźwięków. 

Ofertę H+H Silikaty tworzą: bloczki podstawowe drążone o szerokościach 65 ÷ 250 mm (przeznaczone do wykonywania odbudowy, wznoszenia ścian działowych oraz ścian zewnętrznych i wewnętrznych nośnych), bloczki o udziale drążeń < 5% o szerokościach 180 ÷ 250 mm (przeznaczone do ścian nośnych i oznaczone jako H+H Silikat NP), elementy do ścian piwnic i fundamentów, elementy tradycyjne o wymiarach klasycznej cegły, a także szeroka grupa silikatów uzupełniających, wśród których znajdują się elementy służące do wznoszenia pionów wentylacyjnych (oznaczenie PW), kształtki U, elementy służące jako wyrównanie na wysokości przegrody (oznaczenie NW) oraz elementy połówkowe ułatwiające wykonanie narożnika (oznaczenie 1/2NP). Tak szeroka gama elementów uzupełniających pozwala na minimalizację ilości koniecznych do wykonania docięć a tym samym powoduje zmniejszenie ilości odpadów generowanych na etapie wznoszenia przegród. Podobnie jak dla betonu komórkowego również dla silikatów wyodrębniono grupy produktów przeznaczonych do „zadań specjalnych” są to m.in. elementy najwyższych gęstości o podwyższonej izolacyjności akustycznej, które stanowią najlepszą ochronę przed uporczywymi dźwiękami (przeznaczone do wznoszenia zarówno ścian działowych, jak i nośnych i noszące oznaczenie A). „Zadaniom specjalnym” muszą podołać również silikatowe elementy elewacyjne tworzące trwałe i wytrzymałe elewacje (w ofercie H+H to bardzo szeroka gama produktów o różnej fakturze, szerokości i kolorystyce).

Analizując zastosowanie elementów silikatowych, można je z pewnością uznać za materiał uniwersalny, odpowiedni do wzniesienia każdej ściany budynku, co ważne z analogicznym do betonu komórkowego poziomem bezpieczeństwa pożarowego (klasa reakcji na ogień A1, klasyfikacja ogniowa przegrody – kryterium najwyższe REI 240 osiągane już przy silikatach o szerokości 180 mm).

Murowanie w Systemie Budowy H+H

Prowadzenie prac murarskich w Systemie Budowy H+H nie różni się znacząco od prowadzenia prac w innych technologiach. Elementy Systemu dzięki swoim wysokim dokładnościom wymiarowym umożliwiają łączenie elementów zarówno przy użyciu zaprawy tradycyjnej jak i cienkowarstwowej. Co więcej niemalże wszystkie elementy silikatowe oraz bloczki z betonu komórkowego posiadają profilowane powierzchnie czołowe, dzięki którym możliwe jest murowanie bez wypełniania spoiny pionowej (wyjątkami są: wyraźne zaznaczenie konieczności wypełnienia spoiny pionowej w projekcie, murowanie elementów znajdujących się poniżej poziomu terenu oraz wszystkie te miejsca, w których przy łączeniu dwóch elementów co najmniej jeden ma gładką powierzchnię czołową). Jeśli podczas prac wystąpi konieczność docinania elementów, dla silikatów najlepiej użyć stołowej piły mechanicznej lub szlifierki kątowej, dla bloczków z betonu komórkowego wystarczające może okazać się użycie ręcznej piły do cięcia bloczków.

Podstawową zasadą prowadzenia prac murarskich (również w Systemie Budowy H+H) jest zachowanie odpowiednich przewiązań. Przewiązanie murarskie oznacza przesunięcie spoin pionowych względem siebie w następujących po sobie warstwach muru. Zgodnie z normą minimalne przewiązanie wynosi 0,4 wysokości elementu murowego – dla H+H Silikaty to wartość około 88 mm (dla większości silikatów, tych mających wysokość 220 mm), natomiast dla H+H Betonu komórkowego 96 lub 100 mm (odpowiednio dla bloczków o wysokości 240 i 250 mm). 

Aby zaoszczędzić kłopotów na późniejszych etapach realizacji inwestycji, podczas murowania przegrody szczególną uwagę należy poświęcić pierwszej warstwie ściany. Jej właściwe wytyczenie, wypoziomowanie i wymurowanie spowoduje, że układanie warstw kolejnych jest znacząco szybsze i prostsze, a sama powstająca przegroda jest wytrzymała, nośna, stabilna i odporna na zarysowania.

Błędy wykonawcze: o czym pamiętać?

Wznoszenie przegród nie jest trudne i znając podstawowe zasady można uniknąć wielu błędów wykonawczych. Dlatego murując ścianę należy pamiętać o:

- zachowaniu odpowiednich przewiązań w murze

- właściwym wykonywaniu spoin – a w szczególności o odpowiedniej grubości spoin i odpowiednim ich rozłożeniu

- stosowaniu właściwych narzędzi  (np. do docinania, nakładania zaprawy, wyrównywania bloczków – młotek gumowy)

- pomiarach kontrolnych prawidłowości wykonywania warstw muru (poziomica, niwelator)

- zachowywaniu szczeliny podstropowej dla ścian wypełniających (swoboda ugięcia stropu)

- wypełnianiu spoiny pionowej w miejscach, w których jest to konieczne

- umieszczaniu instalacji elektrycznej po obu stronach ściany w oddaleniu od siebie o co najmniej 50 cm

- właściwym wykonywaniu bruzd i wnęk (zachowywaniu granicznych wymiarów, gwarantujących nieosłabienie przegrody)

- odpowiednim łączeniu ścian działowych i nośnych (nie należy „doklejać” ścian działowych, aby zapewnić odpowiednie przekazywanie obciążeń ściany połączenie pomiędzy ścianą nośną i działową powinno być realizowane poprzez wmurowane odpowiednie łączniki) 

- zachowywaniu wszelkich dodatkowych wytycznych producentów materiałów ściennych, zapraw oraz tynków

Zobacz również: