Wybór technologii budowy domu to jedna z najważniejszych decyzji. Pod uwagę trzeba wziąć takie parametry jak: izolacyjność i pojemność cieplną, paroprzepuszczalność, trwałość, ognioodporność, promieniotwórczość oraz cenę. 

Technologia murowana

To najpopularniejsza metoda budowy ścian w domach jednorodzinnych. Ściany wykonuje się z wybranych materiałów konstrukcyjnych np. ceramiki, betonu komórkowego, lub silikatów, które łączy się ze sobą warstwą zaprawy. W zależności od indywidualnych wymagań i preferencji można zdecydować na ścianę jedno- dwu- lub trójwarstwową.  

Ściana jednowarstwowa

Ściany jednowarstwowe wykonuje się z wyrobów jednego rodzaju, np. bloczków z betonu komórkowego, pustaków ceramicznych. Jej grubość to 36,5-44 cm. Ściany jednowarstwowe można wykończyć np. tynkiem lub okładziną elewacyjną. Maksymalny współczynnik izolacyjności cieplnej K dla takiej ściany nie może być większy niż 0,5 W/(m²K), jednak na rynku są dostępne materiały umożliwiające budowę ściany o współczynniku niższym nawet niż 0,3 W/(m²K). Ogromną zaletą ściany jednowarstwowej jest jej mały ciężar, niewielkie zużycie materiału w porównaniu ze ścianami warstwowymi oraz stosunkowo krótki czas realizacji.

Ściana dwuwarstwowa

Składa się z konstrukcyjnej warstwy nośnej (wykonanej np. z ceramiki, silikatów, keramzytobetonu, lub betonu komórkowego) oraz warstwy ocieplenia pokrytej od zewnątrz tynkiem cienkowarstwowym lub dowolną okładziną elewacyjną. Według polskich przepisów budowlanych współczynnik K dla takiej ściany nie może być większy niż 0,3 W/(m²K). Ściana dwuwarstwowa ma od 30 do 45 cm grubości

Ściana trójwarstwowa

Składa się z wewnętrznej warstwy konstrukcyjnej, warstwy ocieplenia i murowanej, zewnętrznej warstwy osłonowej (elewacyjnej) wykonanej np. z cegieł niewymagających tynkowania: klinkierowych lub silikatowych. Cała ściana ma około 50-55 cm grubości. Wymagania normowe dotyczące izolacyjności cieplnej takiego systemu są takie same, jak przy ścianie dwuwarstwowej. 

Technologia drewniana, szkieletowa

Jest to technologia szeroko stosowana w Skandynawii oraz w Kanadzie – stąd popularna u nas nazwa „technologia kanadyjska”. Głównym elementem nośnym jest w tym przypadku szkielet skonstruowany z belek drewnianych o przekroju prostokątnym lub dwuteowym, wypełniony materiałem termoizolacyjnym (najczęściej jest to wełna mineralna). Drewno powinno być suszone komorowo, czterostronnie strugane, z zaokrąglonymi lub sfazowanymi krawędziami, o wilgotności maksimum 18%. W wypadku belek dwuteowych do konstrukcji są najczęściej używane wysoko przetworzone materiały drewnopochodne. Taka konstrukcja pozwala na wznoszenie bardzo lekkich ścian o dużej izolacyjności cieplnej. Jednocześnie umożliwia ona zaawansowaną prefabrykację – wykonywanie dużych elementów budynku w wyspecjalizowanym zakładzie, a następnie ich montaż na placu budowy). Takie rozwiązanie umożliwia utrzymanie dużego reżimu technologicznego, który gwarantuje stworzenie materiałów o najwyższej jakości. Do zalet tej technologii można zaliczyć ekspresową budowę – dom może powstać nawet w ciągu trzech miesięcy, oraz czystość na placu budowy (jedynym "mokrym" etapem budowy jest konstrukcja betonowych fundamentów). Inwestorzy mogą zyskać również na powierzchni domu, ponieważ ściany wykonane w technologii szkieletowej są znacznie cieńsze niż konstrukcje murowe. 

Technologie nietypowe:

• Domy modułowe – praktycznie w całości powstają w fabryce, na placu budowy trzeba jedynie przygotować odpowiednie fundamenty, na których moduły zostaną zmontowane w dom, dzięki czemu można w nich zacząć mieszkać niemal od razu. Niestety wybór projektów jest bardzo ograniczony i sprowadza się z reguły do kolekcji producenta.
• Domy prefabrykowane – podobnie jak w domach modułowych większość elementów jest przygotowywanych w fabryce, a po dowiezieniu na plac budowy montowana w całość przez wyspecjalizowaną firmę. Ściany, schody, stropy (rzadko dachy) powstają na podstawie dostarczonego przez klienta projektu i odpowiedniej adaptacji do wybranej technologii. Inwestorowi pozostaje wykonanie dachu, instalacji, a następnie ocieplenie i wykończenie budynku.
• Ściany wypełniane betonem – tej technologii jako ściany nośne montuje się płyty lub kształtki z keramzytobetonu, zrębkocementu, styropianu albo PVC, tworząc formę, którą następnie wypełnia się betonem. Materiał, z którego buduje się formę, bardzo często jest fabrycznie zespolony z ociepleniem (styropianem lub wełna mineralną) i w związku z tym gotowe ściany mają dobre parametry termiczne. Systemy korzystające z tej technologii oferują różne elementy (np. okna, drzwi), które montuje się "na zatrzask" w zalewanej betonem formie.
• Domy z paneli – panele to produkowane seryjnie półprefabrykowane elementy, z których na budowie składa się niczym z klocków ściany i stropy, czasem nawet dachy (w takim przypadku dom wymaga jedynie wykończenia). Do montażu wystarczy kilkuosobowa ekipa bez specjalistycznego sprzętu. Elementy są stosunkowo lekkie i budowanie z nich jest proste, więc roboty zajmują przeciętnie kilka dni.

Czytaj również: